ജന്മം

അലറിവിളിച്ച്  ഈ ഭൂമിയില്‍ പിറന്ന നിമിഷം 

അപരിചിതയായിരുന്നു ഞാന്‍ 

ഈ വിശാലമായ ഭൂമിയില്‍ ......

അനന്തമായ ലോകത്തില്‍ ഞാനന്ന് 

ഒരു കുഞ്ഞു ജീവന്‍ മാത്രമായിരുന്നു ...

ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നില്ല ;

എന്റെ ചുറ്റും നടമാടുന്ന നാടകം..

എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു നിന്നത് 

വെറും കാഴ്ച്ചക്കാരായിരുന്നു...

എന്റെ കാലടികള്‍ പതറുമ്പോള്‍

പൊട്ടിച്ചിരിക്കാന്‍ കാതോര്ത്തവര്‍ മാത്രം ..........

അതെ, ഞാനറിയുന്നു.....

ഇതാണ് ലോകം ........

വിദ്വേഷത്തിലൂടെ വളരാന്‍ 

പഠിപ്പിക്കുന്ന ലോകം........

ഇവിടത്തെ നിയമവും നീതിയും 

ഞാനും പഠിചെടുക്കുന്നു ........

എന്നാല്‍ ,ഞാന്‍ അസ്വസ്ഥയാണ്.

ഈ വ്യവസ്ഥയുടെ ചൂളയില്‍ 

ഞാനുരുകുകയാണ് .....

എതിരിടാനുള്ള ശക്തി പോലും 

നഷ്ട്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ഹാ ! ദൈവമേ ,

നീ തന്ന ജന്മം ഇതാ

വൃതാവിലായിരിക്കുന്നു ...

പ്രതികരിക്കാനാകാത്ത ജഡം 

മാത്രമാണിപ്പോള്‍ എന്‍;

"മനോഹര മര്‍ത്യ ജന്മം ".

.....തോല്‍വി....

അവരുടെ കറുത്ത കൈകള്‍ 

എന്റെ കഴുത്തിന്‌ നേര്‍ക്ക്‌ 

നീണ്ടുവരികയാണ്...

അവരുടെ ചുണ്ടുകള്‍

ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോള്‍,

അതില്‍ ആന്ജ്ഞയുടെ

ചുവന്ന നിറമുണ്ടായിരുന്നു..

അവര്‍ പറയുന്നു;

എന്റെ ഹൃദയരക്തത്താല്‍

കവിത രചിക്കണമെന്ന് -

ജീവിതത്തിന്‍റെ കവിത .

ഇപ്പോഴവരുടെ നിഴല്‍

എന്റെ ജീവിതത്തില്‍

ഇരുട്ടുപടര്‍തിയിരിക്കുന്നു..

പാപത്തിന്‍റെ കറപുരണ്ട

എന്‍റെ ജീവിതത്തിനു ഇപ്പോള്‍ 

മുപ്പതു വെള്ളിക്കാശിന്റെ വിലപോലുമില്ല ..

ഇന്നെന്‍റെ വിലയില്ലാത്ത വാക്കുകള്‍

നിരത്തി വയ്ക്കാനോരുങ്ങുമ്പോള്‍

ഹൃദയരക്തതിന്റെ ഒഴുക്ക്

എന്നേയ്ക്കുമായ് നിലച്ചിരിക്കുന്ന്നു..

ഒരു മഞ്ഞു തുള്ളിയുടെ പ്രണയം

നിന്‍റെ പ്രണയത്തിന്

വേണ്ടിയായിരുന്നു ........

ഈ ജന്മം തന്നെയും

നിന്നെ പുണര്‍ന്നു

നിന്‍റെ മോഹങ്ങളിലലിഞ്ഞു

ഞാന്‍ തെടിയതുമത് തന്നെ ....

ഒരു പുലരിയില്‍

നിന്നിലെക്കിട്ടു വീഴുമ്പോഴും

നിന്നില്‍ ഞാനെന്നെ

സമര്‍പ്പിക്കയായിരുന്നു...

ഓരോ സൂര്യകിരണവും

എന്നെ നിന്നില്‍നിന്നകടുമ്പോഴും

ഞാന്‍ പ്രനയിക്കാനായിരുന്നു 

ഒടുവിലൊരു നിമിഷത്തില്‍

നിന്നെ ചുംബിച്ച് ചുംബിച്ച്

കാറ്റിന്റെ തലോടല്‍ ഞാന്‍ ഏറ്റുവങ്ങവേ,

മണ്ണിനെ പുണര്‍ന്നു

ഞാനുരന്ഗീടാവേ ..............

എന്നിലെ ദാഹം

നിനക്ക് വേണ്ടിയായിരുന്നു .........

നിന്റെ പ്രണയത്തിനു വേണ്ടി............

അവസാനവാക്ക്

സമ്മതം ചോദിയ്ക്കാതെ

ഞാന്‍ വിടവാങ്ങുന്നു .

എന്റെ വഴി ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞതാണ്‌;

ഇനിയുമതിലെ യാത്ര അസാധ്യം .

മടങ്ങി പോകും നേരം ഒരു വാക്ക്........

നന്ദി ,നല്കിയ സ്നേഹത്തിന്

പിന്നെ നല്കിയ വേദനയ്ക്കും...........

സുഖകരമായിരുന്നു എന്‍റെ വേദനകള്‍

എനിക്ക് മാത്രം അവകാശപ്പെട്ടവ.........

തിരിച്ചു ചോദിക്കരുതൊന്നും

നീ തന്ന സ്വപ്നങ്ങളും പൂക്കളും

അവയെനിക്കിന്നന്യമാണ്.

ഇനിയെന്‍റെ പട്ടട ഒരുക്കുക

സ്നേഹത്തിന്‍ ചന്ദനവും നെയ്യും

പകര്‍ന്നെന്നെ അഗ്നിയായ് പടര്‍ത്തുക......

ഉയരുന്ന പുകയ്ക്കുള്ളിലെ ദൂഷ്യഗന്ധം

എന്റെയാത്മാവിനെ ഭ്രാന്തുപിടിപ്പിക്കട്ടെ ........

ഒരുപിടി ചാരം വാരിയെടുത്തിട്ടാ

പുന്ന്യനടിയുടെ മാറിലോഴുക്കു‌..

ആ ഓളങ്ങളില്‍

         ഞാന്‍ അലിഞ്ഞുരന്ഗീടട്ടെ ..................

നിസ്സഹായത

ആഗ്രഹങ്ങളെ എന്നേക്കുമായി
ആത്മവിലടക്കുവനായി
ലോകത്തിന്‍ സദാചാരങ്ങള്‍
ചങ്ങലയുമെടുത്തു വരുന്നു....
ദുരാത്മക്കല്‍ക്കിടയിലെന്നും
സമത്വ ചിന്തയ്ക്കുല്ലൊരു
അര്‍ത്ഥമില്ലായ്മ തേടുമ്പോള്‍
ചുണ്ടുകള്‍ ചാലിക്കനകാതെ
കാലുകള്‍ മരവിച്ചുപോയ
നിരലംബരുടെ ദീനത
എനിക്ക് നേരെ പാഞ്ഞടുക്കുന്നു....
പരദീനതകല്‍ക്കിടയിലും
വ്യക്തിത്വത്തെ ത്യജിക്കതിരിക്കാന്‍
ഞാനെന്ന ഭാവത്തെ മറന്നു...

ആവര്‍ത്തനം

പുസ്തകതാളിലെ മയില്‍പ്പീലിയില്‍ 

നിന്‍ പ്രതിച്ഛായ തന്‍ വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍

മാഞ്ഞുപോയിരിക്കുന്നു എന്നേക്കുമായ്.

നിന്നിലൂടെന്‍ സ്വത്വം നഷ്ട്ടപ്പെടുമ്പോള്‍ ,

ഞാനെന്ന സത്യം എനിക്കന്യമായെന്ന്

എന്നാത്മാവ് വെറുതെ വിലപിച്ചിരുന്നു.

നിറം മാരുന്നോരാകാശത്തില്‍

വേട്ടയാടപ്പെട്ടൊരു മനസുമായ്

നിന്നെത്തേടി ഞാനലിഞ്ഞിരുന്നു.

അവിടെ ലക്ഷ്യ ബോധാമില്ലതൊരു

ക്രൂരനാം കാറ്റിന്‍ കുസൃതിയാല്‍ 

എന്‍ മനസെരിഞ്ഞുടക്കപ്പെട്ടു.

നീയളിനോരെന്‍ ദിവാസ്വപ്നത്തിന്‍

ഇടറുന്ന ചിന്തകളിന്നോരാ 

യമുനതന്നോലങ്ങള്‍  കടമെടുത്തു.

ഇന്ന് നീയെന്നില്‍ നിന്നകന്നു പോയി

ഒരു യാത്രാമൊഴി പോലും ചൊല്ലീടാതെ

എന്‍ മനസിനെയരിന്ജീടാതെ ..

കൂരമ്പ്‌ പോല്‍ തറയ്ക്കും നിന്നോര്‍മ്മകള്‍

ഒഴുക്കീടുന്നോരാ ഹൃദയരക്തം 

നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ വിലയായിരുന്നു...

കാലത്തിന്‍ ആവര്‍ത്തനം പോല്‍

കടംബുമരതിന്‍ പൊഴിയും ദളങ്ങള്‍ 

മറ്റൊരു ചരിത്രം എഴുതിത്തുടങ്ങി.

അതെ,

ഇവിടെ പിറവിയെടുക്കുന്നു...

നീയാം ഘനശ്യമാവര്‍ണന്റെ 

മറ്റൊരു രാധ ............

നീ ??

അറിയാതെയാത്മവില്‍ പെയ്തിറങ്ങിയ
അനുപമാസ്നേത്തിനെന്തു പേരു നല്കും
കേഴുന്നോരാത്മാവിന്‍ രോദനം കേള്‍ക്ക നീ.

കാലത്തിന്‍ ചോദ്യത്തില്‍ പതറുന്നു ഞാന്‍
നീയെനിക്കരെന്നറിയില്ല പറയു നീ
മനസ്സില്‍ നീയുന്ടെന്നതും മിത്യയാണോ?.

ഇന്നെന്റെയോര്‍മ്മതന്‍ മയില്പ്പീളിയില്‍
നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്‍ നീലിമ കാണാം
വ്യര്തമാണീ സ്നേഹമെന്നാലും തോഴാ.

ഹൃധയതിനൊരു കോണില്‍ ഒരിട്ടുസ്നേഹം
ഇതു നിനക്കെന്നോതുന്നു സ്നേഹിതനെ
നിലയ്ക്കുമിതൊരുന്നലെന്നരിയുമെന്കിലുമ്.

ബന്ധങ്ങള്‍ ബന്ധനങ്ങളായി മാറിടുമ്പോള്‍
മറക്കുകയെന്‍ സ്നേത്തെയ്യേന്നെക്കുമായി
സ്വീകര്യമാ വിധിയെന്നരിയുക നീ.

മിന്നിമാരയുന്നൊരു ദിവസ്വപ്നംയെന്കിലും
ഓര്ക്കുക നീയെന്റെ ഒര്മാചിത്രങ്ങളെ
മഞ്ഞുപോകുമാതോരിക്കലെന്നാലും.

ഈ പൂ കൊഴിയാന്‍ നേരമായി
പറയുക നീയെനിക്കരെന്ന സത്യം
എന്നും ഞാന്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ കൊതിക്കുന്ന സ