പുസ്തകതാളിലെ മയില്‍പ്പീലിയില്‍
നിന്‍ പ്രതിച്ഛായ തന്‍ വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍
മാഞ്ഞുപോയിരിക്കുന്നു എന്നേക്കുമായ്.
നിന്നിലൂടെന്‍ സ്വത്വം നഷ്ട്ടപ്പെടുമ്പോള്‍ ,
ഞാനെന്ന സത്യം എനിക്കന്യമായെന്ന്
എന്നാത്മാവ് വെറുതെ വിലപിച്ചിരുന്നു.
നിറം മാരുന്നോരാകാശത്തില്‍
വേട്ടയാടപ്പെട്ടൊരു മനസുമായ്
നിന്നെത്തേടി ഞാനലിഞ്ഞിരുന്നു.
അവിടെ ലക്ഷ്യ ബോധാമില്ലതൊരു
ക്രൂരനാം കാറ്റിന്‍ കുസൃതിയാല്‍
എന്‍ മനസെരിഞ്ഞുടക്കപ്പെട്ടു.
നീയളിനോരെന്‍ ദിവാസ്വപ്നത്തിന്‍
ഇടറുന്ന ചിന്തകളിന്നോരാ
യമുനതന്നോലങ്ങള്‍ കടമെടുത്തു.
ഇന്ന് നീയെന്നില്‍ നിന്നകന്നു പോയി
ഒരു യാത്രാമൊഴി പോലും ചൊല്ലീടാതെ
എന്‍ മനസിനെയരിന്ജീടാതെ ..
കൂരമ്പ്‌ പോല്‍ തറയ്ക്കും നിന്നോര്‍മ്മകള്‍
ഒഴുക്കീടുന്നോരാ ഹൃദയരക്തം
നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ വിലയായിരുന്നു...
കാലത്തിന്‍ ആവര്‍ത്തനം പോല്‍
കടംബുമരതിന്‍ പൊഴിയും ദളങ്ങള്‍
മറ്റൊരു ചരിത്രം എഴുതിത്തുടങ്ങി.
അതെ,
ഇവിടെ പിറവിയെടുക്കുന്നു...
നീയാം ഘനശ്യമാവര്‍ണന്റെ
മറ്റൊരു രാധ ............
No comments:
Post a Comment