അവരുടെ കറുത്ത കൈകള്
എന്റെ കഴുത്തിന് നേര്ക്ക്
നീണ്ടുവരികയാണ്...
അവരുടെ ചുണ്ടുകള്
ഞാന് ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോള്,
അതില് ആന്ജ്ഞയുടെ
ചുവന്ന നിറമുണ്ടായിരുന്നു..
അവര് പറയുന്നു;
എന്റെ ഹൃദയരക്തത്താല്
കവിത രചിക്കണമെന്ന് -
ജീവിതത്തിന്റെ കവിത .
ഇപ്പോഴവരുടെ നിഴല്
എന്റെ ജീവിതത്തില്
ഇരുട്ടുപടര്തിയിരിക്കുന്നു..
പാപത്തിന്റെ കറപുരണ്ട
എന്റെ ജീവിതത്തിനു ഇപ്പോള്
മുപ്പതു വെള്ളിക്കാശിന്റെ വിലപോലുമില്ല ..
ഇന്നെന്റെ വിലയില്ലാത്ത വാക്കുകള്
നിരത്തി വയ്ക്കാനോരുങ്ങുമ്പോള്
ഹൃദയരക്തതിന്റെ ഒഴുക്ക്
എന്നേയ്ക്കുമായ് നിലച്ചിരിക്കുന്ന്നു..